1. in zure grond zal een teveel aan sulfaat de zuurgraad van de bodem verergeren en zelfs de toxiciteit van actief aluminium en ijzer voor gewassen verergeren. Bij overstroming wordt overmatig sulfaat gereduceerd tot waterstofsulfide, waardoor de wortels zwart worden. Daarom moet langdurige toediening van kaliumsulfaat worden gecombineerd met stalmest, alkalische fosfaatmeststof en kalk om de zuurgraad te verminderen. In de praktijk moeten maatregelen voor drainage en drogen in de zon worden gecombineerd om de ventilatie te verbeteren.

2. in kalkhoudende grond vormen sulfaat- en calciumionen in de bodem onoplosbaar calciumsulfaat (gips). Te veel calciumsulfaat zorgt voor verharding van de bodem, dus we moeten meer aandacht besteden aan de toepassing van landbouwmest.

3. we moeten ons concentreren op de toepassing van kaliumsulfaat in tabaksplanten, theeplanten, druiven, suikerriet, suikerbieten, watermeloen, aardappelen enzovoort. De prijs van kaliumsulfaat is hoger dan die van kaliumchloride, en het aanbod van goederen is minder. Daarom moet het voornamelijk worden gebruikt in de economische gewassen die gevoelig zijn voor chloor en die dol zijn op zwavel en kalium.

Ten vierde is dit soort meststof fysiologisch zuurzout, dat de pH van de bodem kan verlagen wanneer het in alkalische grond wordt toegepast.